~ walang preno... walang kwenta, wala lang

busy ako ngayon, pero di pwede hindi mag blog. uuwi ako ng bacolod, so malamang wala sa bukabularyo ko ang mag-internet dun, so walang blog update for the holy week. makikipag kita ako sa mga friends, frenemies (friend and enemy at the same time ) at maliligo sa lahat ng beach na pwedeng languyan. magpa-paalam sa pamilya bago tuluyang lisanin ang bansang pilipinas. alas-2 ang flight ko, pero tinatamad ako. kasi naman si siopao, pa-cute ng pa-cute, pina-pamukha na ma-mimiss ko talaga si mokong. haaay... nakaka lungkot na naman.

nag blog hopping ako, maraming bagong blogger, pero kokonti lang ang may utak, dumadami na kami (isasama ko na ang sarili ko para walang ma hurt). yung iba naki-uso lang, may mga bagong nagbibigay ng advice din, ayan sana dagsain ng sulat, minsan nakakatulong ang pag-hingi ng advice, depende sa tao kung makikinig. ako sa MMK ako magpapadala at least may 10,000 pang bayad. mukhang pera? hehehe!

nagpa-alam na ako sa trabahao, official member na ako ng unemployment rate ng pilipinas. naiyak ang karamihan sa kanila, pmaraming antuwa sa desisyon na ginawa, maraming nalungkot. masayang malaman na ganun sila ka-apektado sa iyong paglisan (insert cookie chua song here) mabuti man o masama, alam kong naging aprte ako ng buhay nila. aliw! pero masaya din pala. nakapag-pahinga ako. nakaka-twitter at nakaka nuod ng showtime... hahaha!

bumili si siopao ng saging, hindi pa luto, pinilit lang dumilaw. yan ang mahirap pag 'hinog sa pilit', maganda lang ang itsura pero patapon ang lasa. huwag pilitin ang ayaw, at huwag pilitin ang hindi pwede. ikaw din ang iiyak sa huli. (nag-rhyme)

lumindol daw kahapon, pero hindi ko naramdaman, andito lang naman ako sa makati. buti pa ang taga-kyusi nakaramdam. trending topic sa twitter at lahat ng tao nag post ng status message sa facebook ng "i am so scared, OMGEE!" siguro taga-poveda silang lahat. hindi na siguro ako ganun ka sensitive, pati lindol di na nagparamdam sa akin.

sa mga mahilig bumisita dito, tingnan niyo 49 followers na. ilang araw ko ng tinititigan yan di pa rin nagiging 50. sino kaya ang pang-fifty. promise ilalagay ko siya sa blog at padadalhan ko ng isang pakete ng cornick. ayain ang mga kaibigan para sumali. ugaliing bisitahin ang blog na ito. nakakagamot ng goiter. himasin alng ang screen.

hanggang sa susunod.

quiet muna ako.

wala lang.

Photo Source here.

~ pangalan... Pili ka lang

4 na oras lang ang tulog dahil sa mga bagay na hindi maiwasang isipin (ang pag-alis), minabuti kong bumili ng kape.

Naglakad ako papuntang Starbucks sa Rockwell. Medyo mainit at maalikabok dahil sa ginagawang daan. Walang pakialam, for the love of coffee.

Konti pa lang ang mga tao, as usual, puno pa din ng mga Atenistang nag-aaral ng Law sa katabing building. Walang tigil pa din ang pag-litanya ng ingles na hindi ko naman naiintindihan. Siguro dahil antok ako, o dahil blue sila at true blooded green ako. LOL

Smile si ate sa counter. Nag ra-rapport. Deadma.

"One Grande Americano"

"For here?"

"To Go"

"Name po nila?"

"Eva"

Ngumiti si Ate. Ako, deadma.
Pumunta ako sa lagayan ng mga newspaper. Dinampot ang isang Phil Star at nagbasa. Kunwari. Inip.

"Hi, is this seat taken?"

"No"

"Today?"

"No, It's Phil Star"

"No, i mean if the newspaper is for today?"

"Uhmm, Sh*t tanga ako" isip ko, nakakahiya sa chick. (Straight? Paki-baba ang kilay, please)

Nagpakawala ng malaking tawa.

"Sorry, yeah... you want?"

"After you"

Dead air.

Dead air.

Pagkalipas ng 48 years na paghihintay.

"One Grande Americano for EVAH!"

Lumingon ang mga tao, may konting tawang pinakawala ang mga labi nilang hindi gaanong mapula.

Ako na yun. Kinuha ang kape.

"What's your name again?" tanong ni Ateng katabi ko kanina, na maganda at sexy at pag nagsalita parang kaka graduate lang sa POVEDA.

"Uhmmm... MARIAH!"


Exit Right. Repeat to fade. Smile ng konti.




******
Para kay Hakob, ang unang nagbigay ng 'Mariah' sa taong nag-tanong ng pangalan niya sa BED.


Photo Source here.

~ thinking aloud

the series of 'despidida' is a hint.

reminding me, there's no turning back.

i'll be counting the days...

----------

P*TANG INA! Nalulungkot ako.

Photo Source here.

~ walang kawala

hindi lahat ng bagay, kaya mo...

hindi lahat ng sitwasyon, kaya mo...

hindi sa lahat ng oras, kaya mo...

mga hayop, puno, bagay

kagaya nila... napapagod din ang puso!

hindi ko lubos mawari kung ano ba ang dahilan bakit parang umaayaw ka na sa hamon ng buhay... marahil tama ang iyong mga kaibigan, hindi mo na kaya.

isang kapaguran na hindi mo pwedeng hindi-an. isang kapaguran na ang tanging magagawa ay ang mag "buntong hininga" na lang.

nasa mundong ito ang tinatawag na sukdulan...

sukdulan ng pagiging martyr, pagiging mabait, pagiging mapagmahal.

pero saan at kelan mo pwedeng sabihin na tapos na? na pagod ka na?

walang nakaka-alam.

pero isa lang ang sigurado sa buhay...

na ang pagka pagod ay para ding ikot ng tsubibo

may hangganan... may katapusan.

ang pagka-pagod sa mga pagsubok ng buhay ay hindi kailanman man mawawala...

eto ang buhay ng buhay....

dito umiikot ang buhay...

at dito mas sumasaya ang buhay.

marahil, naitanong mo na rin sa sarili mo kung paano hindi mapagod at kung kelan ka pwedeng umayaw.

wala tayong kawala...

lahat tayo makakaranas ng ganito...

pumirma tayo sa kasunduang ito.

sobra man o kulang...

ang pagiging pagod ay isang tanda na ikaw...

ako...

tayo...

ay tao.

pwede kang mapagod, pero hindi ka pwedeng tumakas.

Photo Source here.

~ nagalit ang buwan sa haba ng gabi.

bilog ang buwan kagabi.

sa ilalim nito ay beer, bote, yelo at basang mesa

sa paligid nito ay maraming linga.

ay mali...

sa paligid nito ay

ako

si siopao

si darc

si jepoy

si london boy.

masaya.

maraming kuwento.

maraming tawa.

maraming natutunan.

salamat.

Photo Source here.

~ suggestion lang naman

I support the death penalty. But I also think there has to be no margin for error.
--- George Ryan

Nung weekend, napag-usapan namin ng mga friends ko habang nagka-kape, kung ano ang pwedeng pampalit sa death penalty. Andaming naging suggestions, nung ako na ang tinanong, ito ang sinagot ko:

- Lagyan ng lemon grass (tanglad) o biniyak na kawayan na hindi nalinis ang kili-kili ng salarin. Hatakin ng biglaan. Dapat walang makitang reaksyon sa mukha. Kung meron, uulitin ang proseso. Kapag nagsimula ng mamula ang kili-kili sa hapdi, padilaan sa aso para magka rabies.

- Gumawa ng maliit na kwarto na gawa sa yero. Mas maraming kalawang mas okey. Ipasok ang salarin sa loob. Mag pakawala ng isang libong pusa sa labas ng kwarto at utusang kis-kisin ang yero. Huwag tumigil hangga't hindi dumudugo ang tenga ng salarin.

- Patayuin sa harap ng blackboard ang mga salarin. Gamit ang mga kuko ng titser, kaskasin ang blackboard. Bawal magpakita ng pagka-ngilo ang salarin. Kung hindi, ngunguyain niya ang mga chalk na nasa mesa at susulat sa blackboard ng "I WILL NOT (state the crime) ANYOMORE!" ng 100x gamit ang bibig.

- Ilagay sa isang drum ang salarin, at punuin ito ng langgam. Itali ang kamay para hindi ito maka pag-kamot. Bawal sumigaw ang salarin. Pag ginawa ito, hipan ng alikabok ang mga mata nito para mapuwing. Bawal pumikit sa ganitong sitwasyon.

- Pa-suotin ng headset ang salarin. i-play ng paulit-ulit ang sagot ni Janina San Miguel sa Binibining Pilipinas habang tinu-tuka ng limandaang manok ang binti at binubunot ang buhok sa hita.

*** Ang susunod na suggestion ay hindi angkop sa mga batang mambabasa, at sa nagkukunwaring busilak ang isipan. Patnubay ng magulang ang kailangan.***

- Para sa gusto ng medyo mahalay na parusa, talian ang "betlog" ng salarin at ibitin ito ng patiwarik. Pag straight ang salarin, habang nakabitin maglagay ng 4 na babaeng walang damit at sasayaw sa harapan niya. Pag nakitang tinigasan ito, hampasin ang "betlog" ng walis ting-ting. Kung hindi ito tinigasan, tuksuhin itong bading.

(Palitan ng gwapong hunk ang mga sumasayaw pag bading ang salarin, kung hindi ito tinigasan, malamang nilabasan na!)

Ikaw? Ano suggestion mo?

Photo Source here.