
Easter Sunday kahapon pero parang hindi buhay ang dugo ko after nabalitaan kong si Siopao ay sinugod sa MakatiMed kahapon.
Masakit daw ang tiyan.
Sabi ng doktor, 'Gastritis' daw.
Pagkatapos turukan ng gamot, pina-uwi na din siya.
Salamat naman.
Ngayon ko nararamdaman ang hirap kung may mga sitwasyong ganito. Wala akong ibang magawa, kundi maki-balita.
Naiinis ako na sa ganitong mga sitwasyon, na wala ako sa tabi niya. Na hindi ko nakikita kung ano ang tunay na kalagayan niya.
Sa napipinto kong pag-alis, ang mga ganitong sitwasyon ang hindi ko napag-handaan.
Paano kung may mangyari sa kanya habang ako ay nasa malayo? Sino ang magbabantay sa kanya? Sino ang mag-aalaga?
Sana walking distance lang ang Jeddah at ang Manila para mapuntahan ko siya agad.
Napapa-isip ako.
Tutuloy ba ako?!
Photo Source here.
10 ang naumay sa:
mag-aadapt din kayo. normal lang naman yan. pero i sort of understand how you feel. mahirap talaga pag nalalagay sa peligro ang isang loved one at ang layo natin masyado.
kaya iyan!
aaawww :( hope ur siopao's doing good now.
you just have to learn to adapt, ika nga ni nyl. but, showing concern is enough... i think.
Ituloy mo lang. Magtiwala ka, everything's gonna be alright. :)
Hugs for you and siopao!
Gastritis has two primary pathologies, excessive alcohol, and excessive intake of ibuprofen/ paracetamol/ aspirin.
I won't tell you to not worry. It is in the nature of one's beloved to feel concerned, and furthermore helpless with distanciation. But what I can offer is the veritable thought that Siopao is not alone here. He won't be.
tuloy mo lang yan bunwich. palagay mo ba magiging masaya si siopao pag hindi mo natuloy ang pangarap mo dahil sa kanya. he can take care of himself naman siguro at meron naman kayong mga friends to look at him.
iask mo si siopao. :( i feel sad too na aalis ka at magkakalayo kayo :(
life is short. time should not pass by, it's like a river, the same water never returns. sabi ko sa partner ko, walang rewind ang gabing ito, so i like you to know that i love you.
life is about priorities. make up your mind dude..
if you don't doubt your capacity, intelligence and creativity, then you'll realize na ang damo mas green din kung saan mo dinidiligan, hindi sa kabilang fence, then don't go.
pero if there are aspirations and dreams that couldn't wait no more then go. trust your decisions. feel safe about your goals in life. have faith.
hope siopao's okay na. :)
kaya iyan. :)
thanks talaga guys.. nakaka-stress pag ganitong nagkakasakit at hindi ako ang kasama. haay!
Post a Comment