~ Unang Eksena

May 14, 2011

Kabado akong sumakay ng Saudi Airlines, di dahil sa may sasalihan akong contest kundi sa kung anu-ano ang naiisip kong pwedeng mangyari, maliban sa excitement iniisip ko paanu kung bumagsak ang eroplano, edi di na kami magkikita ni Siopao? Ako na ang positibo ang pananaw sa buhay. Haha!

Sa dami ng pasaherong Pinoy pauwi, ako tong walang katabi, inamoy ko tuloy ang sarili ko kung dahil baka nahawa ako sa amoy ng mga Arabo. Haha.

Yun ang pinaka-matagal na 9 hour flight ng buhay ko. Sa wakas, makikita ko na ulit ang Siopao.

Ang usapan namin, hihintayin ko siya sa Arrival dun sa mga may letra ako tatayo... Pagdating ko ng arrival, wala na ang mga letrang A-Z. Goodluck.

After few minutes, may naaninag akong bortang naka sando... Hmmm. Nagulat ako, si Siopao na pala, at deadmang nag hug. Ako ang nahiya. Ako na ang conservative. Ako na ang Immaculada.

"Parang di ka na excite?"

"Eh kasi, naka sando ka? At andaming nakatingin"

"Hmp Issue ang sando ko?"

"Oo kasi kulay yellow!" Pero ang totoo, na excite ako sa braso niya. (Nalibugan agad? Hahaha)

*** Alam niyo na ang sumunod na eksena pagdating sa bahay***

(Insert Katy Perry to the tune of Fireworks)

Happy New Year!

LOL

~Dahil Minsan Nangangamoy Galit Din Ako.

Sa pagbalik ko sa Pinas, higit pa sa kayang i-digest ng utak ko ang aking mga nalaman. Tungkol sa kaibigan, kakilala at mga hinahangaan.

Sa kabila ng lahat, may natutunan ko, hindi ko sasayangin ang oras ko sa mga bagay na hindi nakakapag-pasaya sa akin. Hindi ko obligasyon ang taong mas piniling maging malungkot dahil sa nakikita nilang mas masaya ang iba.

Walang sigurado sa buhay, maaaring bukas makikita niyo pa ako, pwede din namang huling blog post ko na to. Walang pwedeng magsabi kung kelan matatapos ang buhay... kung kelan titigil ang paghinga. Pero isa lang ang alam ko, na hawak mo ang desisyon para i-enjoy ang buhay.

Masaya ako. Kuntento ako. Sinusubukan kong makagawa ng mas maraming tama kesa sa mali. Sinisikap kong maging isang mabuting kapatid, anak at kaibigan.

Pero sa kabila ng lahat, may mga tao pa ding pinipiling mas pansinin ang mali, kakulangan at ang pagkakataong maka sakit ng damdamin ng iba.

At marami dito ay magaling magsalita, kadalasan magaling magsulat ng blog.

Nakaka-awa.

Shit.

~ Para Kay Siopao

Para sa'yo ang mensaheng ito. (OFW na OFW ang dating, parang voice tape..Hehehe) Pakinggan hanggang sa dulo para hindi malasin.

Happy 8 years and 1 month (Mali ang pagkasabi ko sa recording.. pacenxa!) at Happy Valentines na din.

Check this out on Chirbit