
yan ang pwedeng sabihin dahil sa nagtatanong bakit hindi pa updated ang blog ko...
"yeah, i know... busy kasi ako, palibhasa mga unemployed kayo"
tawa lang ang ginanti nila sa medyo inis pero charming pa ding mukha ko. after that night, na realize ko dapat bumalik ako sa pag-blog... marami din pala nagbabasa (for heaven sake, leave a comment).
Blogging is my outlet, stress reliever, stresstabs. It's my own little way to emply my thoughts para hindi ako mabaliw.
One of the reason kung bakit nawala ako sa online community these past few months, dahil nagka-lindol ang relationship (shaky - sa mga hindi gets!). It was hard for me at first, I actually decided to end it.
The 6year relationship became a stable and comfort zone for siopao, he realized that he's already at some point where he stopped trying to make an effort as far as our realtionship is concern. According to my psychologist friend ( ikina-sosyal ko kasi ang may friend na ganun) normal daw yun.. some experience it on their 7th year.. E, hello.. 6 years and 7 months na kami sa August 12, malamang advance party ito ng 7 year ITCH (It's Time to CHange)
Hindi ko siya tinantanan ng USAP.. usapang tutok 24 oras... hindi siya kumikibo, siguro na re-realize niya na simula na ito at mauuwi na sa hiwalayan.
Ayoko na mag detalye ng mga naganap pang, suntukan rambolan, saksakan at tapunan ng damit ( joke lang.. imagination ko lang yun, para maging cinematic ang break-up)
Nung nag hiwalaly na, nagpalit ng status sa facebook, nag YM blast sa friends, nag text brigade at kulang na lang i-announce sa TV at Radio (Di na ko umabot sa ganun, baka biglang ipatigil ang MMk dahil mas mataas ang ratings ng buhay pag-ibig ko).. at yun nga, after ng announcement na parang meeting de avance.. NONE of my friends naniwala, instead taning ang binigay sa patay ko nang relasyon.. 2 days daw magkakabalikan kami.
Hindi ko naman sila binigo, mga minamahal kong fans... nagkabalikan nga kami the next day. Ano ba, nag pa-stress lang ako ng konti, medyo perfect kasi ang relasyon kaya kailangan minsan naman i-practice ang hysterical slash theatrical na mga eksena.
Ngayon may problema na naman ako, 79th monthsary na namin sa 12 at wala akong maisip na regalo. Kasing laki ng problema ni GLORIA ang problema ko... REGALO.
Natutuwa naman ako at okey na kami, actually expected ko na din yun. Sana tapos na kami sa 7 year ITCH... sana hindi gaya ng blog ko, ma-tenga din ang relasyon ko. Sana.